BUSCANDO O SON

cantas e cantas veces concebimos o son como algo a "atopar", e ¡qué poucas nos sentimos realmente no acto de buscar o son! para percurar algo con esperanza de atopalo é necesario saber ou alo menos imaxinar moi intensamente cómo é eso que buscamos. claro que logo, o propio proceso da percura e a superposición de novas experiencias auditivas modifican parcialmente os nosos desexos. pero indubidablemente, o proceso da percura é o mais real de todo canto podemos experimentar mentres tocamos o violín. e ademais é o único sobre o que, de feito, somos capaces de influir. sempre se pode percurar mellor, mais lúcidamente e con mais entrega. para buscar pois o son, é convinte ter unha relación amigable coas aprendizaxes verbais que temos máis ou menos asumidas, experimentalas mais como ferramentas de busca que como imposicions dificultadoras. e sobre todo, é mester gardar moita capacidade cerebral libre para imaxinar e producir sons diversos, variando continuamente as condicions fisicas de produccion do son, atrevéndonos a rozar e mesmo cruzar a fronteira do "feo" (¿feo para quen? ¿feo en qué contexto? velaí preguntas que admiten respostas variadas).